بازی با «خطر»اتمی شدن رژیم ایران، موقوف

مصاحبه با نشریه مجاهد

تیرماه 86
به دنبال نشست وبرخاست اخیر آقای البرادعی دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی ( وین 23 و 25 ژوئن 2007 ) وآقای سولانا مسؤل سیاست خارجی اتحادیه اروپا ( لیسبن 24 ژوئن 2007 ) با لاریجانی طرف حساب خارجی پرونده اتمی رژیم حاکم بر ایران ، تلاش جدیدی برای وقفه در روند پیگیری این پرونده درحال شکل گیری است . رژیم ایران،دردیدار دوم لاریجانی با برادعی دروین ، به طور رسمی از«آژانس » دعوت کرد که هیأتی را به تهران بفرستد تا باهمکاری این هیأت « برنامه کار »ی را تنظیم کنند که دردو ملاقات اخیر قرارآن را گذاشته اند . کارگزاران رژیم مدعی آنند که این « برنامه کار» برای پاسخگویی به سؤالاتی تدوین می شود که مدت 4 سال است بی پاسخ مانده است . ازسوی دیگرالبرادعی دبیرکل ارگانی که ازجانب سازمان ملل متحد مسؤلیت مراقبت بر فعالیتهای اتمی اعضای این سازمان را به عهده دارد ، می گوید برای روشن شدن مسأله و دادن پاسخ قطعی به اینکه آیا رژیم ایران در فعالیتهای اتمی خودهدف نظامی دارد یا خیر؟ نیاز به گرفتن پاسخ سؤالاتی دارد که کارگزاران این رژیم تا به حال ازپاسخ دادن به آنها طفره رفته اند . به هرحال تشریفات کارانجام شده و روز بعد از دعوت رسمی رژیم ، « آژانس » به طور رسمی به آن پاسخ مثبت داده و قراراست « به زودی » هیأتی را برای این همکاری به ایران اعزام کند . با یاد آوری مجدد این واقعیت که مردم ایران دراین دعوا بیش ازطرف خارجی ذینفع هستند و ازخطرتبدیل شدن رژیم ولایت فقیهی ایران به یک قدرت اتمی متحمل صدمات بیشتری خواهند شد، برای بررسی کم وکیف تحولات جدید حول وحوش پرونده اتمی این رژیم، باردیگربا آقای .... گفت و شنودی داشتیم که درزیرآورده شده است :

آقای حاج حمزه ، سؤال اول من این است که درحالی که آقایان البرادعی ، لاریجانی ، سولونا ظاهرا برای« رفع سوء ظن»! قرارومدارجدید وسه جانبه تنظیم « برنامه کار» گذاشته اند ، رژیم ایران فعالیتهای اتمی اش را تا کجا پیشبرده است ؟

- راست و پوست کنده بگویم ، درمسابقه سرنوشت سازی که رژیم ایران برای تبدیل شدن به قدرتی اتمی با طرف خارجی دارد ، طرف خارجی عقب افتاده (دست کم ازنظرروانی ) و رژیم ایران با شتاب به سمت هدف خود به پیش می رود . اجازه بدهید همین جا یاد آورشوم که برای تبدیل شدن به قدرتی اتمی کافی است که رژیم به فوت وفن تولید بمب اتمی مسلط شود . تسلط برفوت وفن کار، حتی پیش ازتولید بمب، رژیم ایران را به قدرتی اتمی تبدیل می کند ، زیرا پس ازاین کافی است با اراده سیاسی مقامات رژیم وفقط با صدوریک دستورسیاسی تولید بمب محقق شود . کارگزاران رژیم دارند با تمام قوا از دوطریق به سمت تسلط برفوت وفن تولید بمب اتمی به پیش می روند ، اول غنی سازی اورانیوم درپایگاه زیرزمینی نطنز ودوم ساخت راکتورآب سنگین اراک برای تولید پلوتونیوم . پیشروی کار تولید پلوتونیم درپایگاه اراک را، به دورازچشم بازرسان آژانس انجام می دهند و بازرسان آژانس هیچ خبری ندارند که این شیوه بمب سازی رژیم به کجا رسیده است . درمورد غنی سازی اورانیوم درپایگاه نطنز،آخرین گزارش بازرسان ( ماه مه 2007 )حاکی ازآنست که به لحاظ کمی « 1300 دستگاه سانتریفوژ غنی سازی درحال کار» و « 300 دستگاه دیگر درحال آزمایش و آماده سازی برای تزریق گاز » بوده اند . بازرسان درموردپیشرفت کیفی کارغنی سازی گزارش می دهند « ، برخلاف گذشته که سانتریفوژها بدون گاز کارمی کردند و یا متوقف بودند ، این بار تما م 1300سانتریوژ نصب شده ، بدون لرزش ، درحال غنی سازی اورانیوم [ با غلظت کمتر از 5 درصد ]بوده اند » ( نیویورک تایمز 14 مه 2007 ). شخص آقای برادعی اضافه می کند که رژیم می تواند تا اواسط تابستان امسال 3000 دستگاه و تا 6 ماه دیگر، یعنی تا پایان سال 2007 تعداد 8000 دستگاه سانتریفوژ را برای غنی سازی اورانیوم به کاربیندازد . با این گزارش ها می بینیم دبیرکل ارگانی که ازجانب سازمان ملل مأمورمراقبت و گزارش فعالیتهای اتمی رژیم ایران بوده ، پس از 18 سال غفلت وبی خبری از فعالیتهای مخفی رژیم درنطنز واراک ، و 4 سال پس از افشای این مخفی کاری توسط مقاومت سازمانیافته مردم ایران ، خبر ازعبور قریب الوقوع رژیم ایران از « نقطه » روانی تولید صنعتی اورانیوم غنی شده با 3000 دستگاه سانتریفوژ می دهد و پیش بینی می کند با افزایش تعداد سانتریفوژهای پایگاه نطنز، عبور رژیم از « نقطه بدون بازگشت » را به قدرتهای سیاسی خارجی القاء می کند !
-کارگزاران رژیم، با دادن وعده پاسخ به سؤالات وتظاهربه تغییرسیاست درمورد بازرسی های آژانس ، چه هدفی را دنبال می کنند ؟
- کارگزاران رژیم ایران با این شگرد به دنبال آن هستند تا: 1- تشدید فشار تحریم های همه چانبه درشورای امنیت و چندجانبه درحاشیه شورای امنیت را معلّق نگهدارند2- فرصت لازم به دست آورند تا مسائل فنی باقی مانده درمورد تسلط به تکنولوژی تولید بمب را برطرف کنند 3- در شورای امنیت شکاف ایجاد کنند ، این شورا را ازپیگیری خواست هایی که درسه قطعنامه قبلی خود مطرح کرده به عقب برانند و به قبول « غنی سازی محدود اورانیوم » وادارکنند . « پذیرش غنی سازی محدود اورانیوم » توسط رژیم ایران ، توصیه توطئه گونه ای است که آقای البرادعی همزمان با انتشارآخرین گرارش آژانس، آنرا مطرح کرد . به دنبال طرح این مطلب نمایندگان «سه بزرگ اروپایی » درشهروین آنرا مورد بحث وبررسی قراردادند که به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس ( 25 ژوئن 2007 ) آلمان نسبت به این طرح موضع موافق ، فرانسه موضع مخالف و انگلیس موضع بینا بینی داشته است..توافق سه جانبه البرادعی - لاریجانی - سولانا برای دعوت رسمی رژیم ایران و ااعرام هیأتی ازسوی آژانس به ایران برای تدوین « برنامه کار» بازرسی وبررسی جدید ، اقدامی است که در ارتباط با این طرح انجام می گیرد . نتیحه بلافصل این تحرک جدید برای رژیم ایران این بوده که عجالتا تدوین و تصویب فطعنامه سوم تحریم درشورای امنیت،به تعویق افتاده وسخنگوی وزارت خارجه آمریکا ، ضمن ابرازبی اطمینانی به رژیم ایران وتردید نسبت به گشایش گره کار ، اعلام کرده است « واشنگتن صبرمی کند تا به بیند به واقع چه اتفاقی می افتد .

- آقای البرادعی طرح « غنی سازی محدود » را با این شرط مطرح می کند که درازای آن قول همکاری برای بازرسی کامل را ازرژیم ایران بگیرد وآژانس برروند غنی سازی درایران نظارت و مراقبت دائم داشته باشد . سؤال این است که، حتی اگررژیم ایران پای یک چنین قول وقراری امضاء بگذارد ، آژانس می تواند تضمین بدهد که خطربرطرف می شود ورژیم ایران به دنبال تکمیل کارو تسلط برفوت وفن و تولید بمب اتمی نخواهد رفت ؟

- به بینید ، بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی ، مدت 18 سال هرساله فعالیتهای اتمی رژیم ایران را مورد بازرسی منظم سالانه قرار دادند و پی نبردند که این رژیم دراراک و نطنز فعالیت مخفی اتمی دارد . بعد ازافشای فعالیتهای مخفی رژیم توسط شورای ملی مقاومت ، خود آقای برادعی چندی پیش اذعان کرد درکشوری به وسعت ایران و با عوارض طبیعی فراوانی که این کشور دارد ، آژانس هیچگاه نمی تواند اطمینان دهد که همه جا را بازرسی کرده و فعالیت اتمی دیگری ازدید او مخفی نیست . بنا براین ، رژیم می تواند حتی به فرض رفع موانع بازرسی از پایگاههای کشف شده اش ، مثلا دردل کوهها مخقیانه به کارغنی سازی اورانیوم با غلظت بالا بپردازد یعنی در پایگاه کشف شده نظنزغنی سازی را « محدود» کند ودر پایکاههای مخفی به طور « نامحدود » به آن ادامه دهد . درضمن دادن اجازه «غنی سازی محدود » ، به خصوص وقتی با برداشتن فشار تحریم همراه با شد ، درعمل معنایی جز دادن اجازه رسمی به رژیم ایران برای تمرین و تکمیل کاروتسلط برشیوه تولید بمب ندارد . این نکته را نیز نباید نادیده گرفت که مسأله هسته ای رژیم ایران دیگریک مسأله فنی - حقوقی نیست که رسیدگی به آن درحوزه صلاحیت آژانس محدود شود . قدرتهای جهانی عضو شورای امنیت این مسأله را خطری برای امنیت جهان تلقی کرده اند وبه همین علت رسیدگی وتصمیم گیری درمورد آن را به شورای امنیت که مسؤلیت حفظ امنیت جهان را به عهده دارد واگذارکرده اند تا برای جلوگیری این خطر وارد عمل شود . شورای امنیت تا به حال ، سه بار و باسه قطعنامه برخطرناک بودن تسلط رژیم ایران به تکنولوژی تولید سوخت اتمی آمهرتأیید وتأکید زده است . قدرتهای دائمی عضو این شورا می دانند که اگررژیم ایران درکار غنی سازی اورانیوم به« نقطه بی بازگشت »تولید انبوه وصنعتی برسد( که شاخص آن غنی سازی مستمرو بی اشکال اورانیوم با بیش از 3000 سانتریفوژ است ) ،رقابت تسلیحاتی کشورهای مثل مصر، عربستان را به سمت اتمی شدن سوق می دهد ودیگرحریف این مسابقه خطرناک تسلیحاتی درمنطقه نخواهند شد . تبدیل شدن رژیم ایران به یک قدرت اتمی درحالی که سودای تشکیل « خاورمیانه بزرگ اسلامی » را دارد ، با جریانهای بنیادگرای اسلامی خاورمیانه هم جبهه شده وبه آنها یاری می رساند ، و رئیس جمهورآن شعارنابودی یک کشورعضو سازمان ملل متحد را می دهد، نه برای کشورهای اسلامی منطقه قابل تحمل است ، نه برای اسرائیل و نه برای قدرتهای جهانی که به ثبات سیاسی این منطقه نیازدارند . مسأله اتمی شدن رژیم ایران آنقدر حساس است که پیش ازاین ، پیشنهاد رئیس جمهورسابق فرانسه آقای شیراک نیز، که مثل آقای البرادعی دنبال کسب اجازه « غنی سازی محدود اورانیوم » برای این رژیم بود، راه به جایی نبرد !
- در گزارش اخیر آقای البرادعی به شورای امنیت ( 23 مه 2007 ) ازکاهش همکاری کارگزاران رژیم ایران با بازرسان آژانس شکایت شده بود، آیا شگرد اخیراین رژیم در نشان دادن درباغ سبز « همکاری» وتهیه «برنامه کار» با آژانس برای این «همکاری» ، محرک تلاش آقای البرادعی برای عقب نشاندن شورای امنیت و قبولاندن « غنی سازی محدود » به این شورا نیست ؟. به هرحا ل دبیرکل سازمان بین المللی انرژی اتمی به دنبال دریافت پاسخ چه سؤالاتی از کارگزاران رژیم ایران هست که درازاء آن می خواهد یک چنین امتیازی را برای این رژیم بگیرد ؟

- اینکه درباغ سبز همکاری با آژانس ، به خودی خود ، محرک پیشنها د جدید آقای البرادعی باشد، قابل تشخیص نیست اما آنچه که ازخلال استدلال های ایشان،وموافقان ایشان، قابل تشخیص است این است که وعده رژیم درمورد همکاری با آژانس ، دستاویزی شده برای فتنه گری فتنه گران سیاسی که قاطعیت شورای امنیت با منافع آنها سازگارنیست . اما درپاسخ بخش دوم سؤال شما بایستی عرض کنم عدم همکاری و طفره رفتن رژیم ایران ازدادن پاسخ لازم به سؤالات مهم بازرسان آژانس، واقعیتی است که تازگی ندارد و طی 4 سال گذشته در روابط فی مابین جاری بوده است . مهمترین سؤال های باقی مانده آژانس عبارتند از :
1- بازرسان آژانس دریکی ازمحل های نظامی ایران، آثاراورانیوم غنی شده با غلظت بالا را کشف کرده اند که می تواند نشانی از ادامه فعالیت اتمی مخفی رژیم ایران باشد.کارگزاران رژیم، هنوز درمورد این مسأله توضیحی نداده اند . ( آسوشیتد پرس 25 ژوئن 2007 )
2- رژیم ایران مدارکی را دراختیاردارد که درآن ها دستورالعمل ریخته گری فلزآورانیوم برای تولید به کلاهک هسته ای درج شده است ، درمورد علت جمع آوری این مدارک نیزتوضیحی داده نشده است . ( آسوشیتد پرس 25 ژوئن 2007 )
3- درخواست بازرسی کارگاههایی که درآنها ماشین های ساانتریفوژ ساخته می شود بی پاسخ مانده است ( نیویورک تایمز26 ژوئن 2007 ) علاوه براین رژیم درمورد میزان تولید پلوتونیوم وسابقه آن به بازرسان آژانس پاسخ نداده و درخواست بازرسی آزانس ازراکتورآب سنگین اراک و تقاضای آژانس برای نصب دوربین کنترل از راه دور درپایکاه زیرزمینی نطنزرا نپذیرفته است .
4- بررسی مدارک مربوط به واردات - صادرات ایران ، می تواند به روشن شدن این مسأله کمک کند که آیا ایران به فعالیتهای مخفی خود برای تولید سلاح ادامه می دهد ؟ اما رژیم ایران این مدارک را دراختیاربازرسان آژانس نمی گذارد .( نیویورک تایمز26 ژوئن 2007 )
5- رژیم ایران هنوزجزئیات خرید فوت وفن تولید سانتریفوژهای پیشرفته « پی2 » را دراختیاربازرسان آژانس نگذاشته است . حال آنکه روشن شدن این مسأله می تواند به کشف ومقابله با فعالیتهای مخفیانه دلالان بین المللی برای فروش دانش هسته ای کمک کند .

با این اوصاف می بینیم ،رژیم ایران درعمل پاسخگویی به سؤال های آزانس را ، به صدور اجازه« غتی سازی محدود اورانیوم » درنظنز،ورفع فشارتحریم مشروط کرده است . این گروکشی بی سابقه به خودی خود نشان می دهد که رژیم ایران نمی خواهد ازفعالیتهای خطرناک اتمی اش دست بردارد . شگفت آنکه دبیرکل آژانس و برخی ازطرفهای خارجی دعوا درشرایطی می خواهند به جای رژیم ایران، شورای امنیت را وادار به عقب نشینی کنند که بعد از لیبی ، کره شمالی سرسخت ترین دولتی که به دنبال تبدیل شدن به قدرت اتمی بود ،دست ازماجراجویی خود برداشته وحتی به تعطیل کارراکتوراتمی خود تن داده است !

- توضیحا ت شما درمورد ادامه بازی با خطراتمی شدن رژیم ایران ، باردیگراین سؤال نگران کننده را پیش می آورد که اگراین بازی متوقف نشود، آیا کاربه عملیات نظامی وجنگ، کشیده نخواهد شد ؟
نگرانی به جایی است . طرف خارجی رژیم دراین دعوا فقط آژانس و شورای امنیت نیست که بتواند بازی با این پرونده خطرناک راادامه دهد .تبدیل شدن رژیم ایران به قدرتی اتمی، می تواند به اجرای شعاراحمدی نژاد درمورد« نابودی اسرائیل » منجرشود ! ، به طورمنطقی نه اسرائیل می تواند دست روی دست بگذارد وتماشاگراین بازی باشد ونه آمریکا وسایرقدرتهایی که مدافع موجودیت اسرائیل هستند . به گزارش منابع اسرائیلی نیروی هوایی این کشور، برای بمباران پایگاههای اتمی رژیم ایران ، عملیات تمرینی پرواز طولانی مدت درارتفاعات بالا وسوخت رسانی به هواپیماها حین این پروازها را آغازکرده است . این منابع اضافه می کنند که فعالیت اسرائیل و آمریکا فعلا روی تشدید تحریم ها علیه رژیم ایران متمرکزشده است . ازجمله به دنبال آن هستند که جلوی پوشش بیمه دولتی معامله شرکتهای اروپایی با ایران را ، که سالانه به 22میلیارد دلار می رسد بگیرند و بانکهای اروپایی را که برای نوسازی صنعت نفت ایران اعتبارمالی دراختیار رژیم ایران می گذارند ، تحریم ومجازات کنند . درعین حال آمریکا واسرائیل سررسیدی برای ارزیابی اثرات تحریم ها روی رژیم ایران تعیین کرده اند و قراراست در پایان سال 2007 برای این ارزیابی نشست مشترک داشته باشند تا اگرتحریم ها موثرواقع نشده باشد ورژیم فعالیتهای اتمی اش را تا« نقطه بدون بازگشت » ، که تولیدصنعتی اورانیوم غنی شده است ، رسانده باشد ، به عملیات نظامی روی آورند ( جروسالم پست 22 ژوئن 2007 ) . بنا براین ، بازی گری سیاسی با فعالیتهای اتمی رژیم ایران ، نمی تواند بیش از6 تا 7 ماه دیگرادامه پیداکند وبرای گریز از جنگ فرصت زیادی برای طرف خارجی و داخلی رژیم ایران باقی نمانده است !
- درحالی که رژیم ایران به سرعت به سمت تکمیل فعالیتهای اتمی خطرناکش می رود ، به نظرشما برای جلوگیری ازجنگ ، آیا به واقع راه حلی برای توقف این فعالیت ها وجود دارد ؟
- من قبلا هم عرض کرده ام که، طرف خارجی برای تحمیل خواست شورای امنیت به رژیم ایران، باید این رژیم را برسردوراهی بود ونبود بگذارد. برای قراردادن رژیم ایران برسراین دوراهی باید عامل خارجی شاخص های تغییراین رژیم را ازخود ساطع کند . تحریم رژیم ایران نمی تواند به تنهایی شاخص تغییررژیم باشد . طرف خارجی وقتی می تواند تحریم بین المللی را روی رژیم ایران کارسازکند که ازسرراه تغییراین رژیم به دست مردم ومقاومت سازمانیافته این مردم کناربرود . رژیم ایران با تمام وجود پی برده که مقاومت سازمانیافته مردم ایران توانایی وآمادگی آن را دارد که با سازماندهی نارضایتی های گسترده و جنبش های اجتماعی پراکنده ایران، رژیم ولایت فقیهی تحت تحریم بین المللی را، از پای درآورد . برداشتن برچسب نا موجه تروریستی از روی مقاومت سازمانیافته ایران ، شاخص قابل درکی است که رژیم ایران معنای آن را خوب می فهمد . اگراین اقدام با تحریمی همراه شود که به جای رژیم ایران سازمان ملل متحد، به طورموقت، مدیریت فروش نفت ایران وواردات مایحتاج اقتصادی - اجتماعی کشور رابه عهده گیرد، دوراهی بود ونبود درمقابل رژیم ایران مجسم می شود . تنها دراین شرایط ممکن است رژیم درادامه سیاست اتمی اش تجدید نظرکند . رژیم ولایت فقیهی ایران تبدیل شدن به قدرت اتمی را لازمه بقاء خود می داند ، فقط باافشارهای خارجی ، دست ازاین کاربرنمی دارد.